امام صادق (ع) و تجارت؟؟!!
در پاسخ گفتند:
کالاى شما در مصر کمیاب است و بازار خوبى دارد.
غلام و همراهانش از کمبود متاعشان در مصر و نیز نیاز مردم به آن ، آگاه گشتند. و با یکدیگر هم قسم شدند و پیمان بستند، که متاع را با سودى کمتر از صد در صد نفروشند.
وقتى که وارد مصر شدند، مطابق پیمان خود بازار سیاه به وجود آوردند و کالا را به دو برابر قیمتى که خریده بودند، فروختند.
غلام با هزار دینار سود خالص به مدینه بازگشت و دو کیسه که هر کدام هزار دینار داشت به امام صادق علیه السلام تسیلم نمود و عرض کرد:
فدایت شوم ! یکى از کیسه ها اصل سرمایه است که شما به من دادید و دیگرى سود خالص تجارت است .
امام فرمود: این سود زیادى است ، بگو ببینم چگونه این را بدست آوردى ؟
مصادف گفت : قضیه از این قرار است که در نزدیک مصر آگاه شدیم که کالاى ما در آنجا کمیاب است ، هم قسم شدیم و پیمان بستیم که به کمتر از صد در صد سود خالص نفروشیم و همین کار را کردیم .
امام گفت : سبحان الله ! شما با ایجاد بازار سیاه به زیان گروهى از مسلمانان هم قسم مى شوید که کالایتان را به سودى کمتر از صد در صد خالص نفروشید؟
نه ! من همچو تجارت و سودى را نمى خواهم .
آنگاه یکى از دو کیسه را برداشت و فرمود:
این اصل سرمایه من و دیگرى را نپذیرفت ، فرمود: این سود - که با بى انصافى بدست آمده - نیازى به آن ندارم .
سپس فرمود: اى مصادف ! با شمشیر جنگیدن ، از کسب حلال آسان تر است ، به دست آوردن مال از راه حلال بسیار سخت و دشوار است .(46)
